Kolegij prezentira i istražuje konceptualne okvire i teorijske sustave koji definiraju i informiraju arhitektonski diskurs i djelovanje u recentnim razdobljima: od krize Modernog pokreta u 1950-im godinama 20. stoljeća, kroz postmoderno razdoblje pa sve do recentnog stanja. Istraživanim se teorijama pristupa kroz izabrane i u kontekstualnom smislu diskutirane arhitektonske primjere te pripadajuće izvorne tekstove.
Uz uvid u osnovne teorije i koncepte koji su podržavali i omogućavali razumijevanje, tumačenje i produkciju arhitekture u postmodernom i recentnom razdoblju, kolegij razvija i sposobnost kritičkog i analitičkog sagledavanja i promišljanja arhitektonske problematike, propitujući načine na koje arhitektura tumači i prihvaća svoju ulogu u određenom društveno-povijesnom momentu, te koje zadatke i poziciju u takvom povijesnom previranju preuzima teorija arhitekture kao njezina posebna grana. Na taj se način, postavljanjem niza analogija i komparativnih paralela, potiče aktivno i kritičko učenje iz arhitektonske povijesti, a ona sama afirmira kao funkcionalna i operativna disciplina angažirana u informiranju i usmjeravanju arhitektonskog i urbanističkog djelovanja.